ادبیات و ریاضیات
کاش مختصات کردارمان روی ربع اول همان طور می ماند و به سمت
ربع های دیگر نمی رفتیم.
کاش تابع گناهان مان نزولی باشد تا در یک جا بالاخره پایان پذیرد.
کاش لا اقل تابع گناهان مان این قدر پیوسته نباشد و حد اشتباهات مان
به بی نهایت میل نکند.
کاش از سخنان بیهوده و اعمال مکروهه که فراوان هم هستند،
جذر می گرفتیم
....................................................................................
قلب شیشه ای من
حجم ساده ای ست پر از تنهایی
بارها ترک برداشته
گاهی لرزیده
گاهی خرد شده
امان از دست تپش های پیوسته اش
که امانم را بریده است ...
...............................................................................
دو خط موازی به هم نمی رسه ولی آدم به آدم می رسه.
هندسه مثلث رو دید بهش قطر نداد.
اقلیدس نقطه رو دید بهش خط نداد.
یه مستطیل واست بسازم که صد تا مربع توش در بیاد.
مثلثی به مثلثی می رسه میگه برو قطر نداری.
......................................................................................................
شعاع درد مرا ضرب در عذاب کنید
مگر مساحت رنج مرا حساب کنید
محیط تنگ دلم را شکسته رسم کنید
خطوط منحنی خنده را خراب کنید
طنین نام مرا موریانه خواهد خورد
مرا به نام دگر غیر از این خطاب کنید
دگر به منطق منسوخ مرگ می خندم
مگر به شیوه ی دیگر مرا مجاب کنید
در انجماد سکون ، پیش از آنکه سنگ شوم
مرا به هرم نفسهای عشق آب کنید
مگر سماجت پولادی سکوت مرا
درون کوره ی فریاد خود مذاب کنید
بلاغت غم من انتشار خواهد یافت
اگر که متن سکوت مرا کتاب کنید
......................................................................................................
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم لطف آنچه تو اندیشی حکم آنچه تو فرمایی
جام می و خون دل هر یک به کسی دادند در دایره قسمت اوضاع چنین باشد
دل چو پرگار به هر سو دورانی می کرد واندر آن دایره سرگشته پابرجا بود
حافظ
.......................................................................................................
زندگی مجذور آینه است
زندگی گل به توان ابدیت
زندگی ضرب زمین در ضربان دل ما
زندگی هندسه ساده و یکسان نفس هاست
سهراب سپهری
http://www.daneshriazi.blogfa.com
