جشن شهریورگان
شهریورگان
شهریورگان یا آذرجشن از جمله جشنهای دوازدگانه ایران باستان
و از شمار جشنهای آتش بوده است که ششمین ماه سال و چهارمین
روز ماه را به نامش نامگذاری کرده‌اند.
شهریور (امشاسپند) در جهان مادی نگهبان زر و سیم و فلزات دیگر
و دستگیری بینوایان وفرشته رحم ومروت است.
برای جشن شهریورگان از دو نظر دیگر می توان برتری قائل شد،
اول اینکه:
در این ماه محصولات کشت و زرع جمع آوری می شود و چون
معمولا برای به دست آوردن نتیجه هر کاری جشن و شادی لازم است
لذا شهریورگان به مناسبت نتیجه گرفتن از نعمت کشت و کار و
به دست آوردن محصولات به خصوص برای کشاورزان جشن
سرخرمن می باشد.
دوم اینکه:
جشن شهریورگان هم چنین برای کشاورزان از نقطه نظر شروع
به کار پاییز بهترین جشن و شادمانی است و به همین جهت نسبت
به آن احترام زیادی قائل هستند و با شادی فراوان مراسم آن را
به جای می آورند.
متاسفانه برگزار نشدن آئین‌های جشن شهریورگان توسط ایرانیان
در مدت زمان طولانی موجب شده تا تمام جزئیات آن به فراموشی
سپرده شود و حتی در متون کهن نیز اطلاعات و آگاهی‌های چندانی
در مورد آن در دسترس نباشد.
