سعدی درباره بهار چنین می سراید:
|
چون است حال بُستان ای باد نوبهاری |
کز بلبلان برآمد فریاد بی قراری |
|
ای گنج نوش دارو، بر خستگان نگه کن |
مرهم به دست و ما را مجروح می گذاری؟ |
|
هر ساعت از لطافت، رویت عرق برآرد |
چون بر شکوفه و گل، باران نوبهاری |
صابر ترمذی، شاعر قرن ششم هجری و معاصر خاقانی و انوری و سنایی نیز چه خوش سروده است:
|
با حسن باغ و فرّ بهار و جمال گل |
نیکوست حال ما، که نکوباد حال گل |
|
پر نقش آذری شد و پر صورت پری |
باغ از بهار خرم و چشم از جمال گل |
فخرالدین عراقی، عارف مشهور قرن هفتم، از زودگذری بهار سخن می گوید و اینکه باید این موسم را بسیار غنیمت شمرد:
|
بیا بیا که نسیم بهار می گذرد |
بیا که گل ز رُخَت شرمسار می گذرد |
|
بیا که وقت بهار است و موسم شادی |
مدار منتظرم، وقت کار می گذرد |
|
ز راه لطف، به صحرا خرام یک نفسی |
که عیش تازه کنم، چون بهار می گذرد |
خیام، فیلسوف و ریاضی دان نام آشنای قرن ششم و ترانه سرا و رباعی
گوی بی همتا، نوروز را چنین می خواند:
|
بر چهره گل، نسیم نوروز خوش است |
در صحن چمن، روی دل افروز خوش است |
|
از دی که گذشت هرچه گویی خوش نیست |
خوش باش و زدی مگو که امروز خوش است |
در رباعی زیبایی از پیشوای نستوه جماران، امام خمینی رحمه الله نیز آمده است:
|
بوسه زد باد بهاری به لب سبزه به ناز |
گفت در گوش شقایق، گل نسرین صد راز |
|
بلبل از شاخه گل داد به عشاق پیام |
که درآیید به میخانه عشاق نواز |
پیام متن:
شاعران لطیف طبع پارسی زبان، با ستایش از بهار، دیگران را به توجه کردن به این جلوه زیبای پروردگار و غنیمت شمردن لحظه های آن، فرامی خواندند.
نوروز از نگاه امام خمینی رحمه الله
امام خمینی رحمه الله ، مردم را به جنبه های معنوی عید نوروز آگاه می کرد و می فرمود:
آنچه در همه اعیاد، انسان ملاحظه می کند، همه اش مسئله ذکر و دعاست، نماز است، روزه است. در این عید (نوروز) هم که عید ملی است و اسلامی نیست، لکن اسلام هم مخالفتی با آن ندارد، باز می بینیم در روایتی که وارد شده از آداب امروز، روزه گرفتن است. از آداب امروز، دعا کردن و نماز خواندن است و این به ما می فهماند، اگر ملتی بخواهد به راه راست برود و بخواهد استقلال خودش را، آزادی خودش را حفظ کند، باید در عیدش و غیرعیدش تذکر داشته باشد، به یاد خدا باشد، برای خدا باشد.
این پیشوای عظیم الشأن درباره تحویل سال و دعای ویژه آن می فرماید:
امیدوارم آن دعایی که در اول سال در حال تحویل خوانده می شود، «یا مقلب القلوب و الابصار؛ یا مدبر اللیل و النهار، یا محول الحول و الاحوال؛ حول حالنا الی احسن الحال» و برای ملت ما تحقق پیدا کرده است، برای این سال، بالاتر از آن تحقق پیدا بکند. تمام قلوب و تمام ابصار و بصیرت های ما در دست خدای تبارک و تعالی و به ید قدرت اوست و اوست که تدبیر می کند جهان را، لیل و نهار را، اوست که قلب را متحول می کند و بصیرت ها را روشن می کند و اوست که حالات انسان را متحول می کند.
پیام متن:
در نگاه امام خمینی، در روزهای عید نیز باید به یاد خدا و به فکر تحول و دگرگونی الهی بود.